Starten met Arduino

Wat is Arduino ?
Arduino is de naam van een kleine computer (in het Engels microcontroller). Het bevat eigenlijk enkel de basis van een computer (het verstand) en heeft geen toetsenbord, beeldscherm of muis. Hierdoor is Arduino beter geschikt voor het aansturen van een robot. Want ondanks dat er geen toetsenbord of beeldscherm of muis aanwezig moet zijn is het wel zeer eenvoudig om sensoren op aan te sluiten (tast, afstand, temperatuur, …) of om iets aan te sturen (motor, lamp, luidspreker, …)

Daarnaast is Arduino ook een naam van de programmeertaal die je hiervoor gebruikt, het programma waar je deze taal in moet schrijven noemt men de Arduino IDE (integrated development environment). Het programma dat je hierin schrijft noemt men dan een sketch, je hoeft het warm water niet opnieuw uit te vinden want in de IDE en op internet zijn er enorm veel voorbeeldprogramma’s (voorbeeldsketches) te vinden. Omdat Arduino een open source platform is kan je de software gratis downloaden van de Arduino website.

Verschillende soorten Arduino programmeerboards

Een van de meest gebruikte Arduino boards is de Arduino UNO Rev3, voor dit board zijn er ook veel shields verkrijgbaar. Shields zorgen ervoor dat je leds, drukknoppen, beeldschermen, … zonder solderen kan aansluiten.

Voor STEM-onderwijs raden we het KAEDU shield aan van de firma Velleman, met dit shield kan je bijna alle oefeningen doen die bij programmeren in het secundair onderwijs aan bod komen.

De UNO (toch als je de juiste versie koopt) heeft bovendien ook nog het voordeel dat de chip een DIP behuizing heeft. Op deze manier kan je de chip verwijderen indien deze defect zou zijn of indien je deze zou willen gebruiken in een project met zelf ontworpen print. Je hoeft dan enkel eenzelfde chip met bootloader bestellen om OF een blanco chip waar je zelf de bootloader op plaatst (vereist enige kennis van programmeren)

De Nano daarentegen is zeer goed geschikt voor projecten, je gebruikt de nano dan als chip op een eigen ontworpen printplaat en tekent hier alle hardware die je wenst te gebruiken rond. Door geen shield te gebruiken ga je uiteraard ook geen (voor je project) onnodige zaken hebben. Dit is een werkwijze die je meer zal toepassen in een 3de graad secundair onderwijs.

Nadeel van de nano is dat je een breadboard of een print nodig hebt want doordat de print veel kleiner is staan er hier geen aansluitingen op waar je eenvoudigweg draadjes in kan stoppen. Wat bij de UNO(zwarte rand) en MEGA wel het geval is.

Wil je juist groter gaan dan heb je de Arduino MEGA nodig. Nadeel hierbij is dat je de chip niet meer kan vervangen daar deze nu SMD is, voordeel is dan weer dat je meerdere zaken aan kan sluiten omdat je meer aansluitpinnen hebt. Persoonlijk ben ik niet zo fan van een MEGA. Als ik te weinig pinnen heb opteer ik liever voor het gebruiken van 2 UNO’s die met elkaar communiceren via seriële communicatie